KERKELIJKE BEZIENSWAARDIGHEDEN

De oorspronkelijke kerk, net als alle historische monumenten, die hier ooit uit de oude tijden nog stonden, waren in 1742 verwoest, toen bijna het hele stadje door brand was verwoest, inclusief de kerk, ambtelijke boeken, bevolkingsregisters in de parochie etc.

Kerk van de H. Martinus is van een Romaanse oorsprong, waarschijnlijk uit de periode van rond de 13^de eeuw. Niet lang daarvoor was in de buurt de burcht Český Šternberk gebouwd en de nederzetting hoorde bij het landgoed ervan. Kerk is een gebouw met één schip, rechthoekig met een apsis, de prismatische toren aan het westelijke front is zeker jonger.

De kerk was ongeveer in de eerste helft van de 14^de eeuw gebouwd en is uit een rechthoekig presbyterium en een rechthoekig schip samengesteld. Een prismatische toren werd voor het westelijke front waarschijnlijk later gebouwd, nog recenter is een rechthoekige sacristie aan de as van het presbyterium.

De synagoge aan de Šternberská-straat is voor het eerst in 1854 – 1855 vermeld, blijkbaar toen als nieuw gebouwd. Het is een niet-traditioneel, laat classicistisch ofwel empiregebouw, met vergelijkbare elementen als de synagogen in Benešov (1845), Nové Strašecí (1856) of Vodňany (1852). Op de begane grond waren halfronde ramen en erboven ronde, 3 in het westelijke front, 4 in de zijmuren en 3 in de apsis (nu dichtgemetseld). Het was daarom een gebouw vol licht.

De begraafplaats is ongeveer 2 km ten noordoosten van het stadje Divišov gelegen, bij de wegsplitsing naar Měchnov en Šternov, nu in de velden boven de snelweg, in het kadastrale gebied Měchnov. In 1776 heeft de Joodse gemeente in Divišov verzocht, om aan de hand van de vergunning door het Kerkelijke en wereldlijke gezag de kavel van de eigenaar van de herenboerderij in Šternberk, de heer Jan Václav Michal Čejka van Olbramovice, te mogen huren, en betaalde aan hem 200 gouden munten voor de grond en de omheiningmuur, waarbij de verhuur op 12 gouden stukken per jaar was vastgesteld. De begraafplaats is in 1777 aangelegd en tot de WO II gebruikt.